1981 by Atsou

In a world that provides everything, I choose to craft stories with the fewest possible materials, so as to reduce as much as I can the range of excuses that stand in the way of the real work required for telling a story.

This work emerged from a man on the bus, whose skin bore the mark of a heart that must have been wounded sometime around 1981. The man was looking out the window. I didn’t have the chance to ask him whether he was still in love, or whether that mark on his hand was the only remaining proof of a love that had faded into memory. I got off before I managed to say anything.

I realized that this old body had once tasted love — and had probably run dry by now — though I still wish that his aging years are bathed in its lingering light. And that my own body, which had gone so long without stealing a taste of it, had almost forgotten how it feels.

21x38 cm
32 pages
© ATSOU 2025

--

Σε έναν κόσμο που παρέχει τα πάντα, επιλέγω να φτιάχνω ιστορίες με τα ελάχιστα δυνατά υλικά έτσι ώστε να μειώσω όσο το δυνατόν περισσότερο το εύρος των δικαιολογιών που λειτουργούν ως εμπόδια στην πραγματική δουλειά που χρειάζεται η αφήγηση μιας ιστορίας.

Αυτό το έργο προέκυψε από έναν άντρα στο λεωφορείο που στο δέρμα του είχε το στίγμα μιας καρδιάς που μάλλον λαβώθηκε το 1981. Ο άντρας κοιτούσε έξω από το παράθυρο. Δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω εάν ακόμα ήταν ερωτευμένος ή εάν αυτό στο χέρι του αποτελούσε την μοναδική απόδειξη ενός έρωτα που χάθηκε στην μνήμη. Κατέβηκα πριν προλάβω να πω το οτιδήποτε.

Συνειδητοποίησα ότι το γέρικο αυτό σώμα κάποτε είχε γευτεί τον έρωτα και μάλλον είχε στερέψει πια παρόλο που εύχομαι τα γέρικα του χρόνια να λούζονται στην διάρκεια του και ότι το δικό μου είχε τόσο καιρό να κλέψει μια γεύση που πλέον το είχε ξεχάσει.

21x38 εκ.
32 σελίδες
© ATSOU 2025